Η ψησταριά

Ζεύγος κλασικών Ελλήνων σε παραλία. Εκείνη, ξαπλωμένη μπρούμυτα, εκείνος από πάνω την περιεργάζεται.
– Γυναίκα, να σου πω κάτι; Έχεις παχύνει; Ο πισινός σου είναι μεγάλος σαν ψησταριά!
Η γυναίκα φορτώνει αλλά δεν απαντά. Το βράδυ είναι καλεσμένοι σε σπίτι φίλων για barbecue. Μόλις βλέπει ο άντρας την ψησταριά, ζητάει μια μεζούρα, τη μετράει, μετράει μετά και τον πισινό της γυναίκας του και της ψιθυρίζει :
– Είχα δίκιο, ο πισινός σου είναι σαν ψησταριά ακριβώς!
Χαμηλών τόνων η γυναίκα, πάλι δεν απαντά. Το βράδυ γυρίζουν στο σπίτι, πέφτουν για ύπνο. Ο σύζυγος όμως έχει «ορεξούλες». Στριφογυρίζει από δω, στριφογυρίζει από κει, χαϊδολογήματα, τριψίματα. Γρήγορα έρχεται η πληρωμένη απάντηση της γυναίκας :
– Δεν πιστεύω να θες να ανάψω ολόκληρη ψησταριά για ένα λουκανικάκι τόσο δα;