Στη κόλαση

Πεθαίνει ένας τυπάκος και πάει καρφί κόλαση, και παρουσιάζεται στον Διάβολο:
– Ρε συ, πολύ σκυθρωπός φαίνεσαι, λέει ευχάριστα ο Διάβολος.
– Ε, όσο να είναι κόλαση, ξέρω και τις φήμες, λέει ο τυπάκος εμβρόντητος. Μετανιώνω για όσα έκανα για να καταλήξω εδώ…
– Ίσως να μην είναι και τόσο άσχημα όσο νομίζεις… Να σου πω, καπνίζεις;

– Ε, κάνα πακετάκι την ημέρα, το κάπνιζα…
– Τις Δευτέρες έχουμε μέρα καπνίσματος με τα καλύτερα τσιγάρα, από όλο τον κόσμο, και για καρκίνο τι να φοβηθείς; Ήδη νεκρός είσαι!
Ο τύπος ανακουφίζεται λίγο.
– Πίνεις; ξαναρωτά ο Διάβολος.
– Ε, κάνα ουισκάκι πάντα το χτύπαγα κάτω.
– Τις Τρίτες είναι μέρα ποτού, με τα καλύτερα και ποιο ακριβά ποτά του κόσμου. Για συκώτια μη φοβάσαι, νεκρός είσαι… Ο τύπος παίρνει λίγο τα πάνω του πλέον!!
– Τζογάρεις;
– Για να είμαι ειλικρινής, μετανιώνω που άφησα την οικογένεια μου στο δρόμο, εξαιτίας του πάθους μου για το καζίνο, αλλά ναι τζογάριζα..
. – Τετάρτες στρώνουμε χαρτάκι και όσοι 8ελουν μπαρμπουτάκι – και να χρεοκοπήσεις στα @@@ σου…
Ο τύπος τώρα μέσα του λεει: «Ρε δεν είναι κι άσχημα, καλά που ήρθα εδώ»…
– Κανά τσιγαριλίκι έκανες; Πες αλήθεια.
– Ναι, έπινα κανένα που και που…
– Πέμπτες ημέρα ναρκωτικών, οι καλύτερες κόκες από Κολομβία, τα πάντα… Και να εθιστεις τι σε νοιάζει. Νεκρός είσαι.
Ο τύπος πλέον είναι με χαμόγελο πλατύ και στα όρια της ευτυχίας…
Ο διάβολος σκύβει προς το μέρος του και τον ρωτά:
– Να σου πω, μεταξύ μας, τον έπαιρνες που και που από πίσω;;;
– Α, σατανά μου, όλες τις αμαρτίες έχω κάνει, αλλά αυτό ΠΟΤΕ.
– Χμμμ… τότε οι Παρασκευές θα είναι ζόρικες…