Οι Παπαδόπουλοι δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά και αποφάσισαν να επιλέξουν έναν εξωτερικό δότη αφού το πρόβλημα εστιάζετε στον Κο Παπαδόπουλο.
Την ημέρα που επρόκειτο να εμφανιστεί ο δότης ο Κος Παπαδόπουλος διακριτικά αποσύρθηκε.
Μισή ώρα αργότερα ένας φωτογράφος μωρών που γύριζε πόρτα-πόρτα χτυπάει το κουδούνι ελπίζοντας σε καμμιά πώληση.
– Καλημέρα σας κυρία μου, έχω έρθει για …
– Μα δεν χρειάζονται εξηγήσεις απαντά η Κα Παπαδοπούλου. Σας περίμενα.
– Αλήθεια; ρωτάει ο φωτογράφος. Βέβαια τα παιδιά είναι η ειδικότητά μου…
– Αυτό ακριβώς ελπίζαμε με τον σύζυγό μου απαντά η Κα Παπαδοπούλου. Περάστε παρακαλώ και βολευτείτε σα στο σπίτι σας.
Αφού κάθισε λοιπόν ο φωτογράφος και πέρασαν και 1-2 λεπτά αμηχανίας, γυρίζει
η κυρία Παπαδοπούλου και του λέει …
– Λοιπόν που θα …;
– Αφήστε τα όλα επάνω μου! απαντά ο Φωτογράφος. Συνήθως δοκιμάζω κανα δύο στη μπανιέρα, 3-4 στον καναπέ και καμιά φορά και το πάτωμα στο σαλόνι είναι
καλά. Μπορείτε να απλωθείτε εκεί ξέρετε…
– Μπανιέρα; Πάτωμα; Να γιατί δεν γινόταν τίποτε με τον Βρασίδα κι εμένα…
– Κοιτάξτε κυρία μου, θα είμαι ειλικρινής μαζί σας. Κανείς μας δεν μπορεί να εγγυηθεί καλό αποτέλεσμα κάθε φορά αλλά αν δοκιμάσουμε αρκετές διαφορετικές στάσεις και από 5-6 διαφορετικές γωνίες, σίγουρα θα ευχαριστηθείτε με το αποτέλεσμα!!!
– Ωχ, μα δεν είναι πολλές …; …ψελλίζει η Κα Παπαδοπούλου!!!
– Κυρία μου, τη διακόπτει ο Φωτογράφος, στη δουλειά μας χρειάζεται χρόνος. Κι εμένα θα μου άρεσε να μπω και σε 5 να βγω αλλά δεν θα ήσασταν ικανοποιημένη!!!
– Εμ … δεν το ξέρω λέει η Κα Παπαδοπούλου με πονηρά ήσυχο βλέμμα!!!
– Να κοιτάξτε, λέει ο Φωτογράφος, δείχνοντας ένα άλμπουμ με φωτογραφίες μωρών, αυτό εδώ το πέτυχα σ’ ένα λεωφορείο…
– Ω Θεέ μου!!! λέει η Κα Παπαδοπούλου.
– Να κι αυτά τα δίδυμα βγήκαν πολύ καλά τελικά αν και η μητέρα τους ήταν δύσκολη!!!
– Δύσκολη; ρωτάει η Κα Παπαδοπούλου.
– Ναι. Δυστυχώς χρειάστηκε να βγούμε στην πλατεία για να πετύχει η δουλειά.
Ο κόσμος είχε μαζευτεί και μας κοιτούσε…
– Κόσμος; ρωτάει απορημένοι η Κα Π.
– Ναι κυρία μου. Τρεις ώρες μας πήρε. Η μητέρα άρχισε να τσιρίζει και να φωνάζει με το παραμικρό και δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ. Έτσι καθώς άρχισε να νυχτώνει άρχισα κι εγώ να βιάζομαι. Βέβαια όταν άρχισαν τα σκυλιά και οι γάτες της γειτονιάς να πειράζουν τον εξοπλισμό μου τα μάζεψα κι έφυγα…
– Εννοείτε ότι…καθώς κάνατε τη δουλειά, τα σκυλιά και οι γάτες πείραζαν τον … εξοπλισμό σας; ψελλίζει η Κα Παπαδοπούλου.
– Φυσικά, απαντάει ο Φωτογράφος, τι σας λέω τόση ώρα… Λοιπόν κυρία μου πείτε μου που να στήσω τον τρίποδα;
– Τρίποδα; ρωτάει η Κα Παπαδοπούλου απορημένη…
– Μα φυσικά κυρία μου είναι αρκετά βαριά για να την κρατάω με το χέρι τόση ώρα!!!
– Κυρία μου… είστε καλά;;;
– Κυρία μου… μιλήστε μου!!!
– Πάει… λιποθύμησε τούτη!!!