Κάτι κουρασμένα παληκάρια:
- Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Δηλαδή εσύ την ηλικία σου πώς τη μετράς;
- Λάμπρος Κωσταντάρας: Εικοσπέντε.
- Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τινέιτζερ! Κι η πίεσή σου που φτάνει στα δεκαοχτώ;
- Λάμπρος Κωσταντάρας: Ε, τινέιτζερ κι αυτή!
Μια Ιταλίδα απ΄ την Κυψέλη:
- Μάρω Κοντού: Τι κάνεις βρε Παναγιώτη; Βρήκες καμιά δουλειά;
- Δημήτρης Νικολαίδης: Άνοιξα ένα μαγαζάκι, αλλά με κλείσανε μέσα.
- Μάρω Κοντού: Γιατί;
- Δημήτρης Νικολαίδης: Έ, βλέπεις… το άνοιξα με λοστό!
Να ζει κανείς ή να μη ζει;:
- Λάμπρος Κωσταντάρας: Ποιανού είναι αυτές οι πυτζάμες;
- Ντίνος Ηλιόπουλος: Του πατέρα μου. Κουτί σας έρχονται! Ήταν άντρακλας ο πατέρας μου. Θρεφτάρι σωστό!
- Λάμπρος Κωσταντάρας: Καλά, κι εσύ ποιανού έμοιασες; Της μάνας σου;
- Ντίνος Ηλιόπουλος: Όχι, του κουμπάρου!
Ο θησαυρός του μακαρίτη:
- Νίκος Ρίζος: Πιάσε δυο καταϊφια. Και που “σαι… Κάντα μου μυθιστόρημα.
- Ξένια Καλογεροπούλου: Δηλαδή;
- Νίκος Ρίζος: Τύλιξέ μου τα στο χαρτί!
Ο θησαυρός του μακαρίτη:
- Βασίλης Αυλωνίτης: Θέλω κανένα βιβλίο για να περνάω την ώρα μου.
- Νίκος Ρίζος: Βιβλία πασατέμπο δεν έχουμε…
Οι γαμπροί της Ευτυχίας:
- Νίκος Ρίζος: Και είναι μεγάλη η αδερφή σου;
- Βασίλης Αυλωνίτης: Ε, δεν είναι και σαν την Πελοπόνησσο…
Ο παπατρέχας:
- Παππούς: Διάβασα την αγγελία σας και ήρθα. Θέλω μια νύφη…
- Θανάσης Βέγγος: …για τον εγγονό σου.
- Παππούς: Όχι. Για μένα! Αρκετά ρεμπέλεψα. Καιρός πια να νοικοκυρευτώ!
- Θανάσης Βέγγος: Και πόσων χρονών είσαι;
- Παππούς: Δεν έχω κλείσει ακόμα τα εβδομήντα πέντε!
- Θανάσης Βέγγος: Ε, να ξαναρθείς αύριο με τον κηδεμόνα σου μην πάμε μέσα επί αποπλάνηση ανηλίκου.
Ο παπατρέχας:
- Θανάσης Βέγγος: Ώστε ψάλτης κύριε Δωρόθεε;
- Δωρόθεος: Ιεροψάλτης και μάλιστα αριστερός.
- Θανάσης Βέγγος: Ααα, της ΕΔΑ δηλαδή.
- Δωρόθεος: Όχι, των Αγίων Θεοδώρων.
- Θανάσης Βέγγος: Το ίδιο κάνει, Θεοδωρακικός!
Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι:
- Λάμπρος Κωσταντάρας: Τι ΄ν΄ αυτό βρε; Εδώ μου την κουβάλησες; Γι΄ αυτό φαγώθηκες να στην αγοράσω;
- Γιος: Αφού κάτω δεν κλείνει καλά η πόρτα και μπορεί να μου την κλέψουνε…
- Λάμπρος Κωσταντάρας: Ωραία! Έχουμε μια μοτοσυκλέτα στην τραπεζαρία, να βάλουμε κι από ένα τζιπ στις κρεβατοκάμαρες και να το κάνουμε Σώμα Αμέσου Δράσεως!
(Ο μικρός γιος έχει φέρει τη μηχανή μέσα στο σαλόνι)
Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι:
- Λάμπρος Κωσταντάρας: Κάντε και κανένα σταυρό βρε παιδιά, κάντε και κανένα σταυρό! Να μας βγει σε καλό!
- (Κάνουν όλοι από ένα γρήγορο σταυρό)
- Λάμπρος Κωσταντάρας: Σταυρό είπα! Όχι μαντολίνο!
(Κάθονται στο τραπέζι να φάνε, και τα παιδιά ορμάνε στα φαγητά)