Όταν βιάζεσαι και όπου λαλούν πολλά κοκόρια

Ο Χρήστος , φωτογράφος στο επάγγελμα , έπρεπε να καλύψει μια μεγάλη δασοπυρκαγία. Προσπάθησε από την ξηρά , αλλά ο καπνός ήταν τόσο πυκνός που δεν μπορούσε να βγάλει ούτε μια σωστή φωτογραφία. Πήρε λοιπόν την άδεια από την εφημερίδα που δούλευε , για να νοικιάσει ένα ελικόπτερο. Μη φανταστείτε κανα τρελό μπάτζετ λίγο πράγματα του δώσανε και για να είμαστε και πιο σωστοί του κανόνισαν από τα γραφεία .
Πάει λοιπόν ο Χρήστος στο αεροδρόμιο φορτωμένος μηχανές , φακούς , μπαταρίες μπαίνει στο ελικόπτερο και αρχίζει να ετοιμάζετε για να αποθανατίσει τη πύρινη καταστροφή. Αφού έλαβε θέση λέει στο πιλότο :
– Έτοιμοι πάμε , πάμεεεε
Ο πιλότος αύξησε ισχύ ,το ελικόπτερο απογειώθηκε και κατευθύνθηκε προς τη Χαλκιδική . Μετά από κανα 30 λεπτο ο φίλος μας ο φωτογράφος (ο Χρήστος για να μη ξεχνιόμαστε ) είπε στον πιλότο :
– Πάνε στο βορειοανατολικό τμήμα της φωτιάς και προσπάθησε να κάνεις χαμηλά περάσματα από πάνω της .
– Μα γιατί να το κάνω αυτό ; ρώτησε ο πιλότος .
– Μα για να βγάλω φωτογραφίες από τις καταστροφές της φωτιάς , γιατί νομίζεις ότι νοικιάσαμε ελικόπτερο ;;;;;
Ο πιλότος γύρισε προς τον Χρήστο , έβγαλε τα γυαλιά ηλίου που φορούσε ,τον κοίταξε με τρομαγμένο ύφος και τον ρώτησε :




– Δηλαδή θέλεις να μου πεις ότι ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ