Ήταν λίγο μετά τα Χριστούγεννα.
Δύο νόστιμα χωριάτικα λουκάνικα κάθονταν ήσυχα, μέσα σ’ ένα μεγάλο στομάχι.
Κάποια στιγμή, κάπου, από ψηλά , ακούγεται:
– Στην υγειά σου Χρήστο !!! , και αμέσως μετά πέφτει πάνω τους μια ποσότητα (περίπου ένα ποτήρι) κρασί!.
Εμφανώς ενοχλημένα, τα λουκάνικα σηκώνονται και πάνε λίγο πιο πέρα και συνεχίζουν την συζήτησή τους.
Δεν περνά πολύ ώρα και ακούνε πάλι :
– Έλα ρε Χρήστο , στην υγεία σου , να πάνε κάτω τα φαρμάκια , Και αμέσως ξαναπέφτει πάνω τους άλλο ένα ποτήρι κρασί!.
Η ιστορία επαναλαμβάνονταν έτσι για καμία ώρα , κρασί να πέφτει από εδώ και εκεί , ώσπου ένα από τα λουκάνικα , μην αντέχοντας άλλο αυτήν την κατάσταση , γυρνάει και λέει στο άλλο :
– Φιλαράκι δεν πάει άλλο ! Τι λες , δεν πάμε να δούμε έξω ποιος διάολο είναι αυτός ο Χρήστος …….