Παροιμίες του τόπου μας, που δεν τις μάθαμε στο σχολείο

Παροιμίες του τόπου μας, που δεν τις μάθαμε στο σχολείο γιατί είναι για μεγάλα παιδιά …..

• Κάλλιο μάνα του φονιά, παρά του σκοτωμένου.
• Του κλέφτη κλέψανε κουπί κι αυτός τους κλέβει βάρκα.
• Στον τόπο τον καταραμένο το Μάη μήνα βρέχει.
• Το δέντρο που περιγελάς στη πόρτα σου φυτρώνει.
• Όποιος τη νύχτα περπατεί, λάσπες και σκατά πατεί.
• Εδώ γαμούν αρσενικούς και συ γυρεύεις νύφη.
• Καράβι που αργεί, σκατά είναι φορτωμένο.
• Οι γύφτοι τα μαλώματα τα “χουν για πανηγύρια.
• Όποιος πηδάει πολλά παλούκια, το ένα μπαίνει στον κώλο του.
• Παρακαλετό μουνί, ξινό γαμήσι.
• Παιδιά, σκατά και σύννεφα δεν πιάνονται.
• Πέρσι έχεσε, φέτος βρόμησε.
• Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά και το γουρούνι τ” αρχίδια.
• Πολλά μουνιά τριγύρω μου, στον πούτσο μου κανένα.
• Πολύ κό-κό, κανέν΄ αβγό.
• Το μουνί και το χταπόδι, οσο το χτυπάς απλώνει.
• Το μουνί και το πριόνι, όποιος δεν τα ξέρει ιδρώνει.
• Το ράσο θέλει καλοπέραση κι η πουτανιά φτιασίδι.
• Τον κώλο βάζεις μάγειρα, σκατά θα μαγειρέψει.
• Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους.
• Της γυναίκας ο καημός: λούσα, πούτσα και χορός.
• Σαν δεις καράβι στο βουνό, μουνί θα το “χει σύρει.
• Τον γάιδαρο, όσο και να τον στολίσεις, άλογο δεν γίνεται.
• Τον Τούρκο φίλεψέ τον, τον κώλο σου φύλαξέ τον.
• Το φτωχό και το χωριάτη, ξένοι πόνοι τον γερνάνε.
• Του χοίρου το μαλλί δε γίνεται μετάξι.
• Τσάμπα ξύδι, γλυκό σα μέλι.
• Η πουτάνα σαν γεράσει γίνεται καλόγρια.
• Γάμος εις τα γέρατα: ή σταυρός ή κέρατα.
• Οι πουτάνες κι οι τρελές, έχουν τις τύχες τις καλές.
• Όπου σκατά και το φτυάρι.
• Ανύπαντρος προξενητής για χάρη του γυρεύει.